2011-06-21

LEHEN GIZAKIA

Hemen daukazue, Iñaki, Ander, Alba eta laurok egin dugun inguruneko lana.

6.mailako agurra eta emanaldia

Hemen daukazue guk egindako emanaldia; espero dut ikustea eta komentarioren bat edo bi... idaztea!
2010-11 ikasturte amaiera from Elatzeta 3.Zikloa on Vimeo.
6. Mailakoei agurra from baliabideak on Vimeo.

2011-05-26

ALFONBRAREN AZPIAN





Bi aste igaro eta gero berriro gertatu zen. Sagua etorri zen. Sagua alfonbraren azpian zegoen. Horrela gertatu zen:
Duela bi aste sagu bat sartu zen nire etxean. Alfonbraren azpian ikusi nuen. Lehenengo ez nekien zer zen alfombraren azpian zegoena. Orduan, egin nuena, izan zen aulki bat hartu eta itxaron gauz bitxi hura ateratzea alfonbratik. Bat- batean mugitzen hasi zen, eta azkenean atera zen alfombratika. Atera zenean, ikusi
nuen, sagu bat zela. Orduan, aulkia bere burura botatzea, saiatu nahi nuen, baina sagua ihez egin zuen. Sofaren atzeko aldera. Nik, bere atzetik joan nintzen korrika, aulkia eskuetan nuela. Sofaren atzean zegoen eta ni, pentsatu gabe aulkia bota nion, baina bera oso azkarra zenez, ihez egin zuen. Eta aulkia, lurraren kontra jo zuenean, hautsi egin zen. Ni amorru biziaz, sagua utsi eta afaltzera joan nintzen. Eta hurrengo egunean, ez nion ikusi saguari. Baina, bi aste igaro eta gero, berriro ikusi nuen sagua. Baina, oraingoan, pentsatu gabe pistola bat hartu, eta saguari tiro bat eman nion.



2011-04-15

MUNDUKO FAMILIEN JAKIAK

Gaizki iruditzen zait. Zeren batzuek ondo bizitzen dira, janari asko dutelako, diru gehiago dutelako eta etxe polit bat dutelako. Baina beste batzuek, gaizki pasatzen dute, ez dutelako ezer. Marrazkietan ikusten duzuenez, batzuek asko dute eta beste batzuek oso gutxi. Horretarako nik pentsatzen dut, janaria, dirua... konpartitu behar direla, denak ondo egoteko. Ez argazkian ikusten den bezala.

2011-04-08

ZERTARAKO AZTERKETA?

Gaur eskolan, gure irakasle Jesusek, lanak bidali dizkigu. 3 orri euskerazkoak, eta 5 orri gaztelaniazkoak. Guztira 8 orri. Denak protestaka hasi gara, eta batek esan du:- Zergatik hain beste orri? gehiegi da. Eta Jesusek erantzun du:- Azterketa isango duzue, eta azterketa suspenditu ez nahi baduzue, orri horiek egin beharko dituzue. Baina gu ez gara isildu, eta gelako batek esan du: -Eta zergatik egin behar ditugu azterketak? Eta Jesusek esan zuen: Handitan lan bat izateko. Eta hori esan zuenean denak isildu ginen.  Hurrengo egunean, beste zortzi orri, eta ez genuen ezer esan, isilik gelditu ginen. Eta horrela betirako. Orduan, orain badakizue, zuen irakaslea gauz asko bidaltzen badituzuete, onartu. Handitan lan on bat izateko.

2011-03-31

MUTIL MIRESGARRIA

Ahots batek galdetu zuen.: - Hura al da? hura izango al da? - Mutila ametsetan zegoen, eta denbora guztian esaten zuen: - hura izango al da?- Nik badakit zergatik esten zuen hori, orduan kontatuko dizuet:
Ametsetan zegoela, urte batzuk atzeratu zuen, eta 1000urtean zegoen. Hau da, dinosaurio garaian zegoela. Han egiten hari zena zen, mundu hori esagutu, paseo bat emanez. Eta halako batean, animali bat ikusten zuenez, uste zuen dinosaurio bat zela,  eta hasi zen esaten: hura al da? hura isango al da? eta horrela, dinosaurioa bere ondora heldu arte. Eta hortik aurrera ez zen ezer gertatu, zeren esnatu zen. Eta orain badakizue zergatik esaten zuen mutilak hainbeste, hura al da? Baina txarrena da, urrengo gauean, berriro izan zuela amets bat. Eta zer pasa ote zen amets orretan? Ba hori ez dizuet kontatuko.

2011-03-18

MUJERES Y HOMBRES TENEMOS LOS MISMOS DERECHOS

Hoy en día lo mas normal suele ser que las mujeres trabajen más en casa que en la calle. Es decir, las mujeres se preocupan más de limpiar la casa, de hacer la comida... y los hombres si no trabajan fuera, se pasan el día en el sofá sin hacer nada. Y en ese caso, ha abido muchas parejas que san roto por esa tema.
En mi opinion, eso tiene que acabar. Por qué todos tenemos los mismos derechos, tanto las mujeres y como los hombres. Creó que los hombres son más vagos que las mujeres. ¡Esto tiene que acabar!
Para terminar con esa situación venid el jueves, a las 19:30h de la tarde, a la plaza mayor, para protestar.
Por favor, hombres, sed educados y trabajadores.

2011-03-15

¡LAPURRAK!

Sinestezina, baina hala zen: hor geunden gu, pirata horien atzetik.
Nire aita eta ni ginen, piraten horien atzetik joaten zirenak. Baina, nola ez, nola gertatu zen kontatuko dizuet: 
Astelehen goiz batean nire aita eta ni supermerkatuan ginen erosketak egiten. Eta bat-batean hiru gizon agertu . ziren gure aurrean, piratak ziren. Nik esan nien zer nahi zuten, baina halako batean piratako poltsa kendu zidan. Esan nion itsultzeko nire poltsa. Baina korrika bizian joan ziren. Nire aita eta ni beraien atsetik joan ginen. Kanpora atera ginen, harri batzuk saltatu genituen, baina bat-batean, nire poltsa eramaten zuen lapurra, txori batek kendu zion. Orduan, lapurrak eta guk txoriaren atzetik joan ginen, alde batetik bestera. Momentu batean, txoria nekatu zenez erori zen eta, orduan, nire poltsa lortu nuen, eta lapurrak joan ziren oso triste.

2011-03-10

LA CARTA

No podía creer lo que estaba viendo. Esa carta, la carta que acababa de recibir...
Esa carta era de mi amiga Lorea. Y no terminaba de creerme lo que me había puesto. Nunca llegué a pensar que me escribiera eso, porque desde pequeñas habíamos sido las mejores amigas. Hoy a la mañana, ha sido cuando he encontrado la carta en el buzón. Cuando la he visto en el buzón, con el nombre Lorea, pensaba que sería una carta de la invitacción de su boda. Pero no, todo al rebes. Me echado a llorar, pensando que ya no quería ser mi amiga. No paraba de llorar y llorar... pero en ese instante se me ha ocurrido una idea. Esa idea era escribirle una carta. Y la he escrito. He cojido papel, un volí y he empezado a escribir. Y  le he dicho: ¿Quieres ser mi amiga? Despues de ponerle eso, he doblado el papel y lo he tirado al buzón.
Desde aquel día no he recibido ninguna carta más. He empezado a pensar que quizás puse mal la dirección, y le llegó a otra persona. No he sabido nada de ella. Hoy, de repente, me he cruzado con ella en la calle. Nos emos dado un gran abrazo y nos emos puesto muy contentas. Ya no la volveré a perder más.

2011-02-17

TODOS JUNTOS A CASA

Estaba cansada, casi agotada, y el camino que todavía me quedaba  por recorrer parecía muy largo para  mis escasas fuerzas... tenía que descansar pero no podía, porque si no nunca llegaría a casa. Seguí caminando pero no podía. Entonces lo que hice fue coger un par de frutas de un árbol, sentarme y empezar a comer las frutas que había cogido. Estuve un par de minutos  descansando y volví a caminar. Cuando iba caminando por el camino, apareció un perro. Le dije a ver si quería venir con migo, y me ladró. Entonces, supongo, que me dijo que sí. Yseguimos los dos caminando. Después nos encontramos con otros animales más, y les pregunté a ver si querían venir con nosotros, y nos dijeron que sí. Entonces todos juntos llegamos a casa  muy rápido, muy contentos y muy felices.

2011-02-09

Gizon itsua eta gorrra

Kaximiro bizikletaz kaletik zihoanean Ernestinak ikusi eta agurtu zuen. Baina Kaximiro ez zen konturatu...
Eta handik zihoan bere bizikletarekin konturatu gabe. Baina Ernestinak, Kaximirorekin hitz egin nahi zuenez, korrika bizian berarengana joan zen. Are eta azkarrago zihoan Kaximiro bere bizikletarekin, eta nola ez, Ernestina ezin ziren iritsi berarengana. Ernestinak, nekatzen hasi zen hainbeste korrika egiteagatik. Geroago Ernestina nekatuta zegoenez, Kaximirori deitzen hasi zen. Kaximiro ez zen konturatzen Ernestinak berari ari zitzaiola deitzen. Orduan, Ernestina zeren magia egiten baitzuen, bere gorputzaren barruan sartu zen, eta konturatu zen Kaximiro itsua eta gorra zela.

2011-02-03

EL DRAGÓN

Tenía ante mí el mapa de la isla. Sólo me preocupaba una cosa: ese maldito dragón que la rodeaba  y que, según decían, se tragaba a todo aquél  que intentara acercarse a ella...
Yo jamás había visto un dragón, y estaba super preocupada. Aunque no quería ir a la isla porqué estaba el maldito dragón, tenía que ir. Porque tenía que rescatar a mi hermano. Entonces, sin pensarlo, cojí el barco y fuí hacia la isla. Después de 20 min, ya empecé a ver más. Y cuando me acerqué, ya vi la isla. Pero lo raro fué que no ví al dragón en la isla. Aunqué  fuí un poco más con el barco, y ahí, en ese momento miré atrás, y  ví una sombra detrás mío. Cuándo en ese momento miré atrás, ví que era ¡el dragón! Me asusté mucho. Entonces lo que hice fué encender el motor del barco e ir rápidamente del barco y entré en la isla. Intenté esconderme del dragón debajo de un árbol. Y cuando me escondí debajo del árbol, encontré ¡a mí hermano! Nos dimos dos besos y lugo empezamos a charlar. Pero de repente apareció el dragón. Yo le dije a mi hermano que teníamos que irnos. Porque el dragón había venido. Cuando le dije eso, me contestó que estuviera tranquila porque el dragón era su amigo. Entonces ya me tranquice un poco.

2011-01-26

Ez genekien zer egin

Galdu egin gara. Ez dugu hiria ezagutzen eta galdu egin gara.
Berandu egin zaigu lagunaren etxean eta autobusak alde egin du. Zer egin?
Ez genekien zer egin, baina bat-batean niri ideia bat bururatu zitzaidan. Ideia hori zen lagunaren etxean gelditzea. Baina lagunak ez zuen nahi guk bere etzean gelditzea. Nik esan nion hiru bakarrik ginela eta zergatik ez zuen nahi gu bere etxean gelditzea, baina ez zidan ezer esan. Horduan, hori esan zuenean ez genekien zer egin. Horrela, ezer jakin gabe, denbora luzea pasa  genuen. Bat- batean, bigarren ideia bururatu zitzaidan:
Nola denbora gutxi falta zen trena iristeko, trena har genezakeela pentsatu nuen. Denoi ideia gustatu zitaien eta orduan lagunari agur esan ondoren trena hartzera joan ginen.